Wat is Osteopathie

Osteopathie is een manuele onderzoeks- en behandelingsmethode gebaseerd op de klassieke medische wetenschappen zoals anatomie, biomechanica, fysiologie, neurologie, pathologie, …

Na een uitgebreid vraaggesprek betreffende de klacht en de algemene gezondheid van de patiënt, gaat de osteopaat op zoek naar de oorzaak van de klacht. Hierbij staat de beweeglijkheid in het menselijk lichaam centraal. De osteopaat onderzoekt deze beweeglijkheid in het hele lichaam en onderscheidt daarbij drie grote systemen die elkaar onderling kunnen beïnvloeden:

 

Het bewegingsapparaat met botten, spieren, pezen, gewrichten, wervels, enz. Dit gedeelte houdt zich bezig met gewrichten, kapsels, wervels, botten en spieren. Als er een bewegingsbeperking van de rug of van de nek is ontstaan, dan beweegt er vaak een wervel niet goed meer. Door een voorzichtige mobilisatie of manipulatie van deze wervel kan de beweeglijkheid weer hersteld worden. Een osteopaat die een goede opleiding heeft genoten is alles behalve een harde kraker. Hij heeft geleerd te manipuleren op een manier die het lichaam geen schade toebrengt. Door een zachte aanpak en een gerichte ontspanning van de te behandelen zone ervaart de patiënt de technieken als zacht, pijnloos en aangenaam. Een goede manipulatie is immers precies gelokaliseerd in ontspannen houding, pijnloos en van korte duur. Naast manipulaties maakt de osteopaat ook gebruik van mobilisaties, listenings, spiertechnieken, Jones technieken,… e.a.
Orgaanstelsel met fascia, bloedvaten, lymfevaten en zenuwen. Dit betreft de organen en de bindweefselvliezen om de organen heen. Hier kunnen verklevingen door mobilisatie worden verminderd. Hierdoor wordt de beweging tussen de organen bevorderd waardoor de doorbloeding, de bezenuwing en de lymfecirculatie van de betreffende organen en omliggende weefsels verbeteren. Dit alles heeft een gunstig effect op rug- en andere problematiek. Daarnaast wordt ook even stil gestaan bij de dagelijkse ‘intake’ (voeding) die we verorberen. Ook wordt getracht deze te sturen/optimaliseren zodat het orgaan niet nodeloos wordt overbelast.
 Dit systeem bestaat uit het cranium (de schedel) en het sacrum (heiligbeen), die met elkaar in verbinding staan via het ruggenmerg en de ruggenwervels. Omdat het lichaam van daaruit gestuurd wordt, is het zeer belangrijk dat hier geen bewegingsbeperkingen aanwezig zijn.

 

Deze onderverdeling is louter een academisch gegeven en is in het leven geroepen om de werking ervan beter te begrijpen. Echter vloeien deze systemen steeds in elkaar over zodat ze niet los van elkaar kunnen behandeld worden. M.a.w. een osteopaat is erop getraind om elk gegeven hiervan te onderzoeken en zonodig te behandelen.

Osteopathie gaat uit van de gedachte dat het menselijke lichaam een eenheid is. Dat lichaam bestaat uit verschillend systemen die elkaar in evenwicht houden en heeft een natuurlijk vermogen om storingen te verhelpen. Als het lichaam gezond is gebeurt dat ook. Alle weefsels bezitten dan een goede bewegelijkheid. Is het evenwicht verstoord geraakt, bijvoorbeeld door een ongeluk, een ziekte of operatie, stress of slechte voedingsgewoonten dan heeft het lichaam vaak hulp nodig om het evenwicht te herstellen. Osteopathie kan het lichaam daarbij helpen.

Een verlies van de normale beweeglijkheid of een teveel aan spanning in één of meer van deze systemen kan leiden tot klachten. Doordat deze systemen elkaar onderling beïnvloeden kunnen de klachten zich soms op een totaal andere plaats voordoen dan waar de oorzaak zich bevindt.

Door de blokkades en spanningen in het lichaam te corrigeren stelt de osteopaat het lichaam terug in staat om zichzelf te genezen. Aangezien het probleem van bij de oorzaak wordt aangepakt, krijgt het lichaam ook de kans om te stabiliseren. Hierdoor zal de klacht verdwijnen of minder snel terugkomen.

Buiten het behandelen van de klacht zelf is het voor de osteopaat ook belangrijk om preventief te kijken of  eventueel nog andere regio’s in het lichaam spanningen of blokkades vertonen. Ook al worden daar op het moment zelf door de patiënt geen problemen gevoeld, toch kan het interessant zijn om deze zones te behandelen. Dit komt namelijk niet alleen de algemene gezondheid van de patiënt ten goede, maar kan ook het ontstaan van andere klachten in de toekomst voorkomen.

Er zijn ook klachten die een osteopaat niet kan verhelpen. In dat geval wordt dit met de patiënt besproken en wordt de patiënt indien mogelijk doorverwezen. Vaak wordt er ook samengewerkt met huisartsen,  homeopaten, orthodontisten, logopedisten, diëtisten, kinesitherapeuten,…. Dit omdat sommige klachten nu eenmaal een multidisciplinaire aanpak nodig hebben.

Back to Top