Helaas is osteopathie nog maar 20 jaar bekend in België. In België valt osteopathie onder de niet – conventionele (alternatieve) geneeskunde. In Amerika en Engeland valt het onder de reguliere zorg. Ziekenfondsen en artsen reageren vaak zeer kritisch, vooral omdat de osteopathische denkwijze in medisch België vrijwel volledig onbekend is. Manuele therapie en chiropraxie, wat zich als onderdeel van de osteopathie afzonderlijk heeft ontwikkeld, is redelijk ingeburgerd en geaccepteerd, maar het volledige osteopatische concept ontmoet nog steeds grote weerstand in de medische wereld. Grote bekendheid zal het pas krijgen nadat velen zich met goed resultaat hebben laten behandelen.

Osteopathie zoekt naar de oorzaak van het probleem en onderzoekt en behandelt alle structuren in het lichaam. Het is een “totale” behandelingswijze die zowel het pariëtale systeem (het bewegingsapparaat met botten, spieren, pezen, gewrichten, wervels enz.) als het vicerale systeem (het orgaanstelsel met fascia, bloedvaten, lymfevaten en zenuwen) en het craniosacrale systeem (de schedel en de wervelkolom) behandelt.

Manuele therapie en chiropraxie zijn ontstaan uit de osteopathie en nemen het bewegingsapparaat als uitgangspunt voor de behandeling. Chiropraxie behandelt bijna uitsluitend de wervelkolom d.m.v. manipulaties. Manuele therapeuten zijn kinesitherapeuten die zoeken naar bewegingsverliezen in het bewegingsapparaat (botten, spieren, gewrichten,….). Dit bewegingsapparaat trachten ze lokaal te herstellen daar waar bewegingsverlies aanwezig is. Osteopathie gaat veel verder door alle structuren in het lichaam te behandelen en de patiënt in zijn totaliteit te benaderen.

Neen. Als men het in de volksmond over “een kraker” heeft, dan slaat dit meestal op een chiropractor. Een chiropractor werkt – vooral – op gewrichten van de wervelkolom die geblokkeerd zitten of foutief functioneren. Een osteopaat werkt via manuele technieken op zowel het orgaansysteem, de schedel en ruggemergvliezen als ook op het volledige bewegingssysteem (wervelkolom, gewrichten, spieren, pezen,…). Als een osteopaat het nodig acht om een geblokkeerde wervel vrij te maken, dan zal hij ook een manipulatietechniek aanwenden. Tijdens dergelijke correctie hoort de patiënt wel eens een knappend of “krakend” geluid. Een osteopathische manipulatie is precies gelokaliseerd in een ontspannen houding, pijnloos en van heel korte duur.

Kinesitherapie is een waardevolle therapie die voornamelijk resultaten boekt in de revalidatie en ergonomische correcties. Osteopathie tracht om verloren gegane bewegingen van om het even welk weefsel in het menselijk lichaam op een veilige en zachte manier te ontdekken en te corrigeren. Osteopathie staat volledig los van de kinesitherapie omdat de basis, de bekwaamheden en de doelstellingen totaal verschillend zijn. Bij kinesitherapie staat vooral de revalidatie van een patiënt centraal. Een kinesist werkt op voorschrift van een arts en pakt de klachten in hoofdzaak lokaal aan (symptomatische behandeling). In de osteopathie wordt de patiënt meer in zijn geheel bekeken, wordt de oorzaak van de klachten gezocht en dienen vaak manipulaties te gebeuren op afstand van waar de klachten zich in hoofdzaak situeren. Een osteopaat werkt enkel met zijn handen terwijl een kinesist meestal ook toestellen gebruikt. Kinesitherapie en osteopathie kunnen complementair aan elkaar op hetzelfde moment plaatsvinden.

Een osteopaat werkt volledig autonoom. Er is dus geen voorschrift nodig van de behandelende arts om bij een osteopaat op consultatie te komen. Na de behandeling zal u een getuigschrift meekrijgen op basis waarvan u terugbetaling kan verkrijgen van uw ziekenfonds.

Dit sluit niet uit dat u niet doorverwezen kan worden door uw (huis)arts, wat heel vaak gebeurt. Indien uw doorverwijzer dit aangeeft kan hij/zij een verslag krijgen van de behandelingen en de evolutie van de klachten. In geval er verder onderzoek vereist is, zal u uiteraard een brief aan uw arts meekrijgen.

Om de titel D.O., Diploma in Osteopathy, te bemachtigen moet een osteopaat een opleiding van vijf jaar (parttime) of drie jaar (fulltime) met succes beëindigd hebben.

Het BVBO (het Beroepsvereniging voor Belgische Osteopaten) verenigt en erkent alle osteopaten in België die een volwaardige academische opleiding osteopathie hebben genoten. Osteopaten die lid zijn van het BVBO beoefenen enkel en alleen de osteopathie, verbinden zich ertoe jaarlijks een aantal bijscholingen te volgen, houden zich aan een strenge deontologische code en hebben een sluitende beroepsaansprakelijkheidsverzekering.

Jammer genoeg mag iedereen zich osteopaat noemen. Voor een patiënt is het echter verstandig om op zoek te gaan naar een osteopaat D.O., wat garant staat voor een gedegen opgeleide osteopaat. Deze kunt u o.a. terug vinden op de website van de beroepsvereniging BVBO. Als patiënt krijgt u dan jaarlijks een aantal consultaties gedeeltelijk terugbetaald.

Osteopathie wordt in België door de meeste ziekenfondsen gedeeltelijk terugbetaald, op voorwaarde dat de behandeling uitgevoerd wordt door een erkend professioneel osteopaat. De Belgische mutualiteiten hebben een lijst opgesteld waarin alle erkende osteopaten zijn in opgenomen. De meeste mutualiteiten betalen 5 keer per jaar 10 tot 12,5 euro terug. Neem contact op met uw mutualiteit voor het juiste bedrag en aantal terugbetalingen per jaar bij een erkend osteopaat DO. Er zijn ook een aantal verzekeringsmaatschappijen die osteopathie 1 maand voor en 3 maanden na een hospitalisatie vergoeden. U neemt best contact op met uw ziekenfonds en verzekeringsmaatschappij om de exacte voorwaarden en tarieven te bekomen.

Op www.apeg-bvbo.be vindt u een correct overzicht van de erkende osteopaten in België.

Het BVBO is de beroepsvereniging die alle professionele osteopaten in België, die een volwaardige academische opleiding osteopathie hebben genoten, verenigt.

Osteopaten die lid zijn van het BVBO beoefenen enkel en alleen de osteopathie, verbinden zich ertoe jaarlijks een aantal bijscholingen te volgen, houden zich aan een strenge deontologische code en hebben een sluitende beroepsaansprakelijkheidsverzekering.

Het wordt aangeraden 2-3 maal per jaar preventief een osteopaat te raadplegen, afhankelijk van de voorgeschiedenis en de ernst van de klachten. Dit om ervoor te zorgen dat eerder opgeloste problemen niet opnieuw de kop op steken. Je kan het vergelijken met een onderhoudsbeurt voor je wagen. Liever een onderhoudsbeurt om de zoveel kilometer, dan in panne te vallen. En dat is idem voor je lichaam!

Osteopathie behoort tot 1 van de 4 “niet-conventionele geneeswijzen” die omschreven staan in de kaderwet van Minister van Volksgezondheid Marcel Colla die op 29 april 1999 door het parlement is goedgekeurd.België werd zo, na vele jaren inspanning, de tweede Europese natie na het Verenigd Koninkrijk die dit beroep officieel erkent.Na meer dan 10 jaar is er echter nog steeds geen omzetting van de kaderwet in de praktijk zodat tot op heden nog geen enkel definitief legaal statuut toegekend is aan de professionele osteopaten.Intussen hebben de mutualiteiten wel rond de tafel gezeten en besloten om osteopathische behandelingen te erkennen en deels terug te betalen.

Op 30 mei 2008 heeft de IAO, samen met de beroepsvereniging ROB, de Belgische staat gedagvaard wegens het uitblijven van uitvoeringsbesluiten van de wet op de niet-conventionele geneeswijzen. Het enige uitvoeringsbesluit dat tot op heden werd gepubliceerd is het Koninklijk besluit van 10 februari 2003 dat de beroepsorganisaties van niet-conventionele praktijken erkent.Op 2 april 2010 heeft de ministerraad een voorontwerp van wet en een ontwerp van koninklijk besluit goedgekeurd over de erkenning van de beroepsorganisaties van de beoefenaars van niet-conventionele praktijken.

Het voorstel van minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Laurette Onkelinx erkent 13 beroepsorganisaties van niet-conventionele praktijken, oa. ook het ROB. De organisaties kunnen vaste en plaatsvervangende leden voordragen die zetelen in de kamers en in de commissie die de criteria voorstellen om deze praktijken te omkaderen.

Osteopathie is zeker geen “wonder”therapie en je hoeft er bijgevolg niet in geloven op geholpen te kunnen worden. Osteopathie is gebaseerd op anatomie, fysiologie, pathologie, neurologie, … Een osteopaat gebruikt deze kennis op een functionele manier. Osteopaten werken vaak op plaatsen waar de patiënt geen klachten heeft, wat voor de patiënt niet altijd even evident is. Ook de subtiele manier van werken wekt bij sommige patiënten vragen op. De osteopaat zal tijdens of na de behandeling op een zo duidelijk mogelijke manier uitleggen wat hij doet of gedaan heeft. Zo krijgt de patiënt zelf inzicht en vertrouwen in het hele gebeuren. Na enkele behandelingen (vaak ook al na de eerste behandeling) zal u voelen wat osteopathie met uw lichaam doet.

Een osteopathische consultatie duurt 30 minuten. Het tarief bedraagt 60 euro.

Een aantal problemen bij kinderen ontstaat tijdens de geboorte. Een te nauw geboortekanaal, een stug bekken van de moeder of hulpmiddelen bij de bevalling kunnen de flexibiliteit van het schedeltje veranderen. Na verloop van tijd kan dit leiden tot problemen als: groeistoornissen, motorische achterstand, onrust en klachten variërend van oorontstekingen tot long- of darmproblemen. Als een kind regelmatig naar een arts moet vanwege dit soort klachten, of wanneer het niet lekker in zijn vel zit is osteopathie een veilige methode om veel problemen te verhelpen of te voorkomen.

De handgrepen van een osteopaat zijn zacht. Zo zacht zelfs, dat baby’s kort na de bevalling behandeld kunnen worden. Kinderen vinden de behandeling over het algemeen erg prettig, omdat het hen een ontspanning geeft die ze voorheen niet kenden.

Wetenschappelijk onderzoek in de Verenigde Staten toonde aan dat kinderen die regelmatig schedelbehandelingen ondergingen, op school aanzienlijk beter presteerden, zowel wat leerprestaties als wat sociaal gedrag betreft.

Neen, dat hoeft niet. Kinderen zijn nieuwsgierige wezentjes, zeker als het om nieuwe dingen gaat . Het is belangrijk voor de ouders om op tijd met hun kind te komen waardoor het kind zich in de wachtkamer al wat kan aanpassen aan de omgeving. Ouders kunnen hun kind op voorhand al wel vertellen dat ze aangeraakt zullen worden aan de buik, rug, borst, voeten en hoofd. Het is aan een kind onder de 5 jaar te veel gevraagd om stil te liggen tijdens de behandeling. Osteopaten zijn daarom creatief in de behandeling van een kind.

Oudere kinderen kunnen tijdens de behandeling soms afgeleid worden door een nieuw speeltje, bij jongere kinderen helpt vaak een vertrouwde knuffel of speeltje van thuis of het vertellen van een verhaaltje. Baby’s worden ook behandeld tijdens het voeden (borst of fles)